Na de crisis wordt in Almere weer driftig gebouwd. Bijzondere projecten als DUIN en Nobelhorst lokken ook veel kopers en huurders van buiten de polder. De groeiende populariteit van de polderstad zet de betaalbaarheid van woningen wel onder druk. Met goedkope zelfbouwkavels, meer appartementen en een stevig sociaal nieuwbouwprogramma wil het stadsbestuur ook de lagere inkomensgroepen blijven bedienen.

De komende jaren worden in Almere duizenden woningen gebouwd. Een belangrijk deel daarvan komt in de stadsdelen Poort, Hout en Stad (Centrum). Een overzicht.

In Almere Oosterwold wordt een radicale vorm van organische gebiedsontwikkeling beproefd. De bewoners zoeken het zelf maar uit; niet alleen de bouw van hun huis, maar ook de aanleg van wegen en waterzuivering. Dat bezorgt niet alleen bewoners vele ‘uitdagingen’, maar ook de betrokken overheden. Bovendien zijn wetgeving en zorgplichten niet zomaar uit te schakelen. Wat zijn de eerste lessen van Oosterwold?

Woningcorporatie GoedeStede wil in vier jaar tijd duizend goedkope huurwoningen in Almere bijbouwen, maar het ontbreekt aan voldoende bouwlocaties. Directeur Arjan Deutekom roept de gemeente op duidelijke keuzes te maken om doorstroming te bevorderen. En hij wil af van het loten: een draak van een instrument.

Vergeet die nul-op-de-meteraanpak bij portieketagewoningen. Extreme isolatie is veel te duur. En stadsverwarming is evenmin de juiste route. Daarover zijn Stadgenoot-bestuurder Marien de Langen en Marjan Minnesma, directeur van Urgenda het eens. Beperkte woningisolatie en gebruik van infrarood-panelen, elektrische geisers en inductiekookplaten zijn een betaalbaar alternatief.

Nu de druk op de woningmarkt steeds verder toeneemt en de betaalbaarheid afneemt, zwelt de roep om overheidsingrijpen en meer regulering aan. “Amsterdam, grijp de macht terug van de markt”, was zelfs de oproep van Geert Mak bij de laatste Staat van de Stad in de Amsterdamse Stadsschouwburg. Maar simpel is dat niet. De marktdruk is enorm, wetgeving wordt in Den Haag gemaakt en beleggers wegtreiteren brengt de bouwproductie in het slop.

Gemeenten proberen met extra regulering en maatregelen wonen betaalbaar te houden. Friso de Zeeuw (emeritus hoogleraar Gebiedsontwikkeling) en Johan Conijn (directeur Finance Ideas en emeritus hoogleraar Woningmarkt) geven hun mening.

De ongekende populariteit van Amsterdam en de almaar oplopende vierkantemeterprijzen dwingen de gemeente andermaal tot regulering. Na het beteugelen van de vakantieverhuur, gaat de gemeente nu de sterk toegenomen bouwdrift op, aan en onder bestaande woningen beperken. Maar de grote vraag is: waar ligt de balans?

Buurten met veel sociale huur raken overbelast door de toestroom van kwetsbare bewoners. Ook in Amsterdam. Eigen Haard en Stadgenoot toonden zich tijdens een gezamenlijke ‘stakeholdersdialoog’ vorige maand voorstander van beïnvloeding van de instroom en van gevarieerde wijken. "Niet meer dan 65 procent sociale woningbouw."

Woningonderhoud. Het is net als met bruggen en kademuren: je kunt er lang op bezuinigen zonder dat je er veel van merkt. Maar eens komt de rekening. Gelukkig schroeven de woningcorporaties het tempo en de budgetten voor renovatie weer op. En in Amsterdam zette wethouder Ivens de ‘woningkwaliteit’ in de vorige bestuursperiode op de politieke agenda.

De Wet Kraken en Leegstand heeft het kraken beperkt maar er geen einde aan gemaakt. NUL20 maakt een rondje door Amsterdam-Noord. Onder het motto ‘Stop de uitverkoop van de stad’ werden daar het laatste half jaar onder meer een kerk, een bunker en een voormalig café gekraakt. En ook weer ontruimd trouwens. Omwonenden zijn vaak wel blij met de krakers: beter dan die langdurige leegstand.

Banken, energiebedrijven, verzekeraars en overheden digitaliseren hun dienstverlening steeds verder. Woningcorporaties behoren niet tot de digitale trendsetters. Dat vinden huurders ook niet nodig, blijkt uit recent onderzoek. Maar de ‘digitale huurder’ wil wel graag meer online kunnen regelen. Wat is de stand van zaken? NUL20 gaat op bezoek bij Ymere en de Alliantie.

Minister Ollongren stimuleert de bouw van prefabwoningen voor ‘spoedzoekers’. Tijdelijke woningen mogen straks 15 jaar blijven staan in plaats van 10. En prefabwoningen worden vrijgesteld van de verhuurderheffing. De gemeente Purmerend had daarvoor al besloten zelf dit soort woningen te bouwen, voor eigen rekening en risico.

Het lukt starters op de woningmarkt steeds moeilijker om een betaalbare plek te vinden in de regio Amsterdam. Hoewel het devies bouwen, bouwen, bouwen niet ontbrak, passeerden tijdens de zevenentwintigste editie van PakhuisNul20 ook andere oplossingen de revue. Van klein en betaalbaar bouwen tot voorrang geven aan jongeren bij toewijzing. Al dan niet uit de eigen gemeente.

De gemeente Purmerend gaat iets bijzonders doen: zelf weer woningen bouwen, voor eigen rekening en risico. Het gaat om tijdelijke sociale huurwoningen, vooral bestemd voor de eigen ‘spoedzoekers’. Dertig procent wordt via loting verhuurd. Maandag 1 april is Thijs Kroese bij PakhuisNUL20.

Alle huurders kunnen voor 1 juni weer een brief over de jaarlijkse huurverhoging verwachten. Sociale huurders die al een stevige huur betalen worden gespaard, terwijl de grote corporaties in de regio Amsterdam de huren van hun goedkope woningen veelal maximaal verhogen. De afspraken van het Sociaal Huurakkoord van Aedes en de Woonbond worden niet gevolgd.

Na de crisis wordt in Almere weer driftig gebouwd. Bijzondere projecten als DUIN en Nobelhorst lokken ook veel kopers en huurders van buiten de polder. De groeiende populariteit van de polderstad zet de betaalbaarheid van woningen wel onder druk. Met goedkope zelfbouwkavels, meer appartementen en een stevig sociaal nieuwbouwprogramma wil het stadsbestuur ook de lagere inkomensgroepen blijven bedienen.

 

Lees ook:

De resultaten van het driejaarlijkse WoON-onderzoek zijn er weer. Deze grootschalige dataverzameling is een must voor onderzoekers en beleidsmakers in de woonsector. De algemene trends zijn geruststellend, maar de situatie in de regio Amsterdam wijkt nogal af van het landelijke beeld. De hoofdstad zelf is een dure plek om te wonen. Maar dat wisten we al.

Tien jaar later dan gedacht gaat de laatste fase van de vernieuwing van Nieuw-West nu echt van start: de aanpak van Slotermeer. Er ligt een principenota en veel bewoners kunnen niet wachten tot hun huizen worden aangepakt. De tijden zijn beter, maar er zijn ook uitdagingen bijgekomen, zoals ingrijpender duurzaamheidseisen, grotere participatie en meer nadruk op de maatschappelijke opgaven. En er is veel minder geld. Corporaties doen intussen alles om het gehavende vertrouwen bij bewoners te herstellen.